Salonpopulisten slapen altijd lekker

Nee.

Minister Marjolein Faber van Asiel (PVV) heeft geen zin om in raadszalen gevuld met boze burgers zelf haar beleid uit te leggen. Dat laat ze op faberachtige wijze achteloos over aan lokale bestuurders.

Die lokale bestuurders mogen háár zwabberende asielbeleid uitleggen en vervolgens fungeren als kop-van-jut. Ze worden openlijk geïntimideerd en bedreigd zodra er sprake is van de komst van een asielzoekerscentrum.

Maar de PVV-minister zelf blijft veilig vanuit haar ivoren torentje een nihilistische koers varen – al is 'koers' een groot woord voor iemand die vooral stilstaat en modder gooit.

‘Ik snap dat mensen protesteren’, zei Faber afgelopen week tijdens een debat in de Tweede Kamer over de intimidaties en bedreigingen tijdens lokale inspraakavonden overal in het land. ‘Maar dat mag niet overgaan op geweld, dat is niet handig.’

Hier sprak duidelijk geen minister die verder wilde kijken dan haar eigen theorie, die überhaupt de moeite neemt om zich te verantwoorden. ‘Kom de eigen bevolking onder ogen en leg uw beleid zelf uit’, moedigde Kamerlid Don Ceder (ChristenUnie) haar aan.

Maar nee. Minister Faber komt alleen van het Haagse pluche als ze de publiciteit kan halen via een fotomomentje als grenswacht.

‘U draait en bent niet eerlijk’, spinde CDA’er Jan Peter Balkenende in 2006 tegen PvdA’er Wouter Bos tijdens een lijsttrekkersdebat. Het zinnetje bleek een briljante vondst, want de reputatie als draaikont bleef altijd een beetje aan de rode leider kleven – ook al wist niemand nog waaróm.

Dat ging toen over de versoepeling van het ontslagrecht. De PvdA was van voor naar tegen gegroeid onder druk van de vakbonden, bitste het CDA.

Voortschrijdend inzicht werd in die tijd nog bestraft als zwakte, als draaikonterij en als opportunisme. Tegenwoordig kun je rustig duiken, liegen en doen alsof er nooit wat is veranderd terwijl je lokale bestuurders het vuile werk laat opknappen.

Zolang het beeld maar klopt, doet de waarheid er niet toe.

De obsessie met het beeld heeft geresulteerd in een voorjaarsnota waarin de stamgasten van een willekeurige buurtkroeg een doordachter stuk op een bierviltje zouden hebben afgeleverd. Tekenend is de pure rancune van PVV-leider Geert Wilders: hij regelde nul extra euro om het cellentekort op te lossen voor PVV-staatssecretaris Ingrid Coenradie, de vrouw met wie hij eerder op ramkoers lag. Zij kan nu niet anders dan gevangenen eerder vrij laten. Tot zover de daadkracht van de PVV om het land ‘veiliger’ te maken.

Maar daar slapen de salonpopulisten van de PVV geen nacht minder om. Ze zijn niet gekomen om problemen op te lossen, maar om ze met een oog strak op de peilingen uit te buiten.

Steun mijn werk via de knop ('ik neem mijn petje af') op de thuispagina. Je kunt een abonnement nemen, maar ook eenmalig doneren.